Het recept is er eentje van SOS PIET en vind je hier : https://koken.vtm.be/sos-piet/recept/lekker-bakken-kriekentaart.
In het recept wordt er vanillepuddingpoeder gebruikt, ik dacht waarom makkelijk als moeilijker ook kan en ben voor het onderstaande recept voor vanillepudding gegaan : https://dagelijksekost.een.be/gerechten/vanillepudding-met-petit-beurrekoekjes.
Beide recepten zijn super goed uitgelegd (met een begeleidende video en al ;)), dus denk dat het weinig nut heeft dat ik ze hier nog eens helemaal uit de doeken doe.
Als je van plan bent om de vanillepudding nog meer te maken, probeer dan zeker de vanillesuiker zelf te maken zoals Jeroen voorstelt, je hebt er namelijk 90g van nodig voor dit recept (of 11 zakjes, mama kan terug naar de winkel…).
Wanneer ik de pudding heb laten afkoelen in de koelkast heb ik er een stuk plastic folie op gelegd om een velletje op de pudding te vermijden.
Nu is het ‘moeilijke’ werk ook ineens gedaan wat de kriekentaart betreft. Kleine tip (moest je het nog niet weten) op de pot krieken staat ook het gewicht uitgelekt, dus zonder het sap, zo moet je niet zoals mij een blitzbezoek aan de winkel inlassen (gelukkig is er een Delhaize in onze straat :-)). Toen de taart bijna de oven in mocht, hadden mijn 2 assistenten ineens toch zin om mee te helpen, als we de handen maar mogen vuil maken :-).
Ik heb de oven op hetelucht gezet op 170° (heb ergens gelezen dat je voor hetelucht best een 10° à 15° minder rekent). Het meest ‘enge’ moment was toch wanneer ik de taart uit de vorm moest doen. Met beelden van scheurend deeg en stromen vanillepudding in gedachten ben ik moedig geweest en … heb ik het overgelaten aan mijn geweldige echtgenoot (held ;)).
De taart was echt super lekker. Dat gaan we nog maken, maar volgende keer mss iets minder pudding gebruiken en de bakvorm niet vullen tot aan de rand (dat was niet mijn meest intelligente idee ooit :-)).
Smakelijk :-)!